Obiecałam post o książkach i … jest. Tak szybciutko. A luty nawet o jeden dzień dłuższy nie powiększył ilości przeczytanych książek.

Tak. Zdjęcie nie kłamie. Znowu zaczęłam jakąś serię kupować. Jestem po prostu nie poprawna. Ale to przecież Mankell! A wiecie, że go uwielbiam. Choć z tej serii ( już teraz wiem) pominę 13 pozycji ( mam je już w domu) resztę zakupię.

Na pierwszy ogień idzie – „Morderca bez twarzy” – Początek opowieści o Wallanderze…

„Psy z Rygi” – to już opowieść o gangsterach i to jeszcze rosyjskich … hu hu … gratka. Nie będę się rozpisywać, bo na prawdę tymi książkami trzeba się delektować i chłonąć atmosferę …

Przechodzimy do polskiej literatury.

To zbiór opowiadań. I wiecie co? Choć Tokarczuk nigdy mnie nie rozczarowała w przeszłości tak teraz męczyłam i męczyłam te opowiadania. No jakoś nie przypadły mi do gustu niestety.

Bardzo fajna książka. Szybko ją pochłonęłam. Historia niezbyt skomplikowana, ale mogąca się przydarzyć każdej z nas. Mąż zwiał. Kaśkę wywalili z roboty. A na utrzymaniu syn. Co robi kobieta? Łapie jakąkolwiek robotę. Myśl, że musi utrzymać syna jest najważniejsza. To początek historii, a dalej jest ciągle życiowo.. o dobrych uczynkach, które lubią wracać podwojone…Polecam, gorąco polecam tą lekturę. 

Dobrze kochani. Pościk króciutki, bo wracam do kursu programowania. Zgłębiam tajniki Java. Już niedługo o tym napiszę, ale puki co jaram się, gdy piszę prostacki programik i [ serio!] on działa!

Kolejny mały sukcesik 😉

Miłego dnia.