Kiedy to minęło?? Był taki malutki, a teraz? Jak się rozpycha w łóżku – to nie ma bata – nie ma miejsca dla mnie [ prawie ].
Dziś to był bardzo zabiegany dzień … i jeszcze się nie skończył…
Oj działo się…działo….
Wcześnie rano usłyszałam tupot bosych stópek… bum, bum,bum i … łup! otwarły się drzwi dużego pokoju. Wpadło małe tornado, które rzuciło mi się na szyję i ucałowało.
W następnej chwili Adasiowe tornado zauważyło torbę z prezentami. I [ co oczywiste ] musiało (!) powyciągać wszystko co tam się znajdowało.
A co było? Książeczki do czytania, książeczki do kolorowania z naklejkami, samochodzik, nowa czapa z rękawiczkami, pidżamka i ciepła bielizna z Lidla. Na dokładkę był jeszcze jeden prezent od chrzestnych… kolejne samochody 😉
Wpadliśmy najpierw do jednej babci ( która myślała, że Adaś ma urodzinki dopiero we wtorek ).
Potem jeszcze do drugiej babci.
I tu czekało na niego jeszcze więcej samochodzików [ a co ? samochodzików nigdy dość ].
Babcia specjalnie przystroiła krzesło solenizanta balonami – w takich warunkach książę jadł obiad.
A później było…
Dmuchał i dmuchał… tak dmuchał, aż tatuś musiał z pięć razy zapalać świeczkę by Adaś mógł raz po raz zdmuchiwać płomień.
Chcecie wiedzieć jak Adaś wyglądał rok temu?
I dwa lata temu…
To by było na tyle….
ps. Tak… trochę przesadziłam z tymi książeczkami, ale… no przecież wiecie jak to jest.
Zostaw komentarz